بر روی میز دو نفره مان هر چیز که سفارش داده بودی را خوردم
کمی از تلخی روزگار چشیدم
کاسه ی اندوه را تا ته سر کشیدم
راستی فریب را هم خوردم
حالا نیز تمام وجودم از پرخوری درد میکند
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
شعر عاشقانهلینک دوستان
آمار سایت